Reputaties komen te voet, maar gaan te paard

Is een bekende persoonlijkheid wel de juiste ambassadeur voor je merk?

Als je geknipt en geschoren wordt, dan is het verstandig om stil te blijven zitten. Dat klinkt niet alleen logisch, dat is het ook. Het zou dus misschien ook verstandig zijn, om maar een redelijk actueel voorbeeld te noemen, als de bekende familie Meiland de komende tijd een beetje de luwte opzoekt, oftewel stil blijft zitten. Diverse ‘woke’ bedrijven beëindigen momenteel hun samenwerking met deze familie vanwege een breed uitgemeten voorval.

Wat is er gebeurd? Wel, iemand binnen de familie Meiland heeft iets verkeerds gezegd waarvan de andere familieleden niet, omwonden of nauwelijks afstand namen. Dit werd ze kwalijk genomen door bedrijven die, voor promotionele doeleinden, gebruik maakten van de bekendheid en populariteit van de familie. De bewuste bedrijven voelden zich onder druk gezet door ‘woke’ groeperingen en mensen, voornamelijk via social media. Niets doen, niet reageren en geen afstand nemen zou deze bedrijven de nodige omzet en hun imago gaan kosten. De bewuste bedrijven kozen eieren voor hun geld en namen afscheid en afstand van de familie Meiland.

‘We’ vinden hier ‘iets’ van, wederom met name op social media. Voors en tegens wisselen elkaar daar in forse mate af. De kwestie polariseert nogal, maar dit waait wel weer over. Tenminste, als de familie Meiland nu blijft stilzitten en voorlopig even uit beeld verdwijnt. Datzelfde geldt natuurlijk ook voor de bedrijven die hun sponsordeal met de familie Meiland hebben beëindigd; even pauze in de marketingactiviteiten is verstandig en niet direct een ander gezicht op je imago plakken en/of een alternatieve campagne lanceren.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik persoonlijk niet zoveel met de familie Meiland heb. Heb weleens een clipje zien langskomen via YouTube, maar het is aan mij niet besteed. Toch heb ik wel te doen met deze familie, die hele volksstammen heeft kunnen vermaken. Eén keer een scheve schaats is, ondanks hun populariteit, blijkbaar voldoende om afgerekend te worden. Een reputatie komt te voet, maar gaat te paard. Een waarheid als een koe.

Voorlopig stilzitten en na enige tijd met een gezamenlijke (geloofwaardige) verklaring komen en de nodige positieve aandacht schenken aan het beledigde onderwerp. Dat zal ongetwijfeld het scenario zijn waarmee de familie Meiland de schade zal proberen te beperken. Voorlopig zullen bedrijven zich echter wel bedenken voordat ze de familie Meiland vragen om ambassadeur te zijn van hun merk. Misschien wel voorgoed.

Wat hier gebeurd is is trouwens van alle tijden. Firma’s/merken die gebruik maken van een bekende persoonlijkheid die op enig moment iets doet wat niet door de beugel kan. Zo maar een paar namen uit het (recente) verleden: Lance Armstrong, Tiger Woods, OJ Simpson, Oscar Pistorius, Kate Moss, Michael Jackson en zelfs Doutzen Kroes. Anabolica, alcoholisme, moord, geweld, overspel, pedofilie en antivax zijn natuurlijk geen waarden waarmee je jezelf als respectabele firma wilt associëren. Dat geldt natuurlijk ook voor discriminatie of wat er ook maar enigszins naar neigt. Dat had de familie Meiland ook zonder mediatraining kunnen weten.

Braaf zijn en vooral binnen de lijntjes kleuren lijkt dus het devies te zijn voor bedrijven/merken. En natuurlijk ook voor bekende persoonlijkheden die graag een lucratieve deal willen sluiten en behouden. Maar zegt u nou zelf, dat is toch wel oersaai!

Gelukkig bestaan er nog merken die een rebels imago nastreven. Red Bull is zo’n merk en daarom kan Max Verstappen zich iets meer permitteren. Maar zelfs daar zitten natuurlijk grenzen aan, de meeste F1-coureurs zijn tegenwoordig geprogrammeerde PR-machines. Een beetje ondeugend kan heus wel. Marco Borsato als gezicht voor een beddenmerk, waarom niet? Dick Advocaat voor een vermogensbeheerder scoort ongetwijfeld. Frank Masmeijer voor een bananenmerk gaat dan misschien weer iets te ver.